Jelita wieprzowe, wołowe, baranie – które wybrać podczas produkcji domowej kiełbasy?

Jelita wieprzowe, wołowe, baranie – które wybrać podczas produkcji domowej kiełbasy?

Jak wiemy z doświadczenia, kiełbasa to produkt, królujące na polskich stołach i w domach, w których jada się mięsne produkty. Spożywamy ją w różnych postaciach, raz na kanapce, innym razem w smażymy, gotujemy czy grillujemy. Bardzo często spotyka się osoby, które same próbują, chociażby okazjonalnie lub przy okazji zbliżających się świąt, własnoręcznie w warunkach domowych wykonać taką kiełbasę samemu. I tu warto zadać pytanie, czy aby na pewno każdy z nas jest w stanie ją wykonać samodzielnie? Cóż, jelita do kiełbasy zaliczamy do produktów, które z pewnością nie widujemy na co dzień. Zarówno jelita wołowe, wieprzowe czy baranie są dość niespotykanym towarem. Można się więc domyślić, że ich znalezienie jest dosyć kłopotliwe. Szukać ich można w dobrych sklepach masarskich bądź hurtowniach masarskichktóre posiadają je w swoim asortymencie. Jeżeli decydujemy się na kupno jelit naturalnych przez sklep internetowy, ponieważ nie mamy dostępu do tego typu sklepów w naszej okolicy, musimy zwrócić szczególną uwagę na ich jakość. Warto jest zajrzeć na opinię innych osób, aby mieć pewność, że kupujemy u dobrego dostawcy oraz żeby oszczędzić sobie czasu i pieniędzy. Miejscem gdzie można nabyć wszystkie potrzebne rzeczy do rozpoczęcia domowych rewolucji jest nasz sprawdzony sklep internetowy dobrewyroby.pl. Należy mieć szczególną uwagę na to, że jakość kupowanych przez nas jelit będzie miała nie tylko wpływ na przygotowane przez nas domowe wyroby, ale również i na nasze zdrowie.
Jelita naturalne z pewnością nie zawierają substancji chemicznych i innych dodatków nieznanego pochodzenia.

Jelita wieprzowe stosuje się do wyrobów tj: kiełbas gotowanych, parzonych, wędzonych i suszonych, a także grillowanych. Jelita wołowe używa się do produkcji kiełbasy suchej czy gotowanej salami. Natomiast jelita baranie są używane do wyrobu kabanosów, białej kiełbasy, salami czy produkcji frankfurterek. Domowa kiełbasa zawsze będzie smaczniejsza niż ta pochodząca z wyrobów przemysłowych, nawet jeśli będzie niedoskonała.


Akcesoria do produkcji kiełbas – rodzaje nadziewarek do kiełbas. Którą wybrać?

Jeśli zależy nam na usprawnieniu procesu produkcji kiełbas domowych wyrobów, warto jest zaopatrzyć siebie i swoją kuchnię w nadziewarkę do kiełbas. Sprzęt, którego koszt wynosi kilkaset złotych, pomoże nam poeksperymentować ze smakami oraz zaspokoi nasze kulinarne ambicję. Nadziewarka do kiełbas dzieli się na dwie grupy: nadziewarkę poziomą oraz nadziewarkę pionową. Nadziewarka pozioma jest stworzona do działania na dużych obciążeniach mechanicznych, która nadaje się zarówno do użytku domowego jak i do zakładów gastronomicznych. Natomiast nadziewarka pionowa zajmuje znacznie mniej miejsca w domu, co za tym idzie łatwiej ją przechowywać nawet w małych kuchniach. Dodatkowo każda z nadziewarek do kiełbas jest wyposażona w lejki o zróżnicowanych średnicach, które idealnie dostosowują się do objętości kiełbas.

Kiełbasa – właściwości, skład i rodzaje

Kiełbasa – właściwości, skład i rodzaje

Kiełbasa to przysmak znany od wieków występujący w wielu częściach świata i znany pod różnymi określeniami. W tradycyjnym polskim domu ciężko wyobrazić sobie święta wielkanocne bez tego składnika święconki. Jest składnikiem wielu dań, podawana na odmienne sposoby. W Polsce dodajemy ją do bigosu, żurku, a także jajecznicy, kanapek, czy po prostu zjadamy pieczoną nad ogniskiem – nic nie smakuje tak dobrze, jak domowa kiełbasa pachnąca aromatem ogniska. W Anglii popularne jest jedzenie kiełbasy na śniadanie, w Hiszpanii podawana jest w ramach słynnego tapas, a w Niemczech stanowi podstawę wielu dań obiadowych.

Wyrób kiełbasy

Wyróżnia się wiele metod wyrobu, w zależności od rodzaju kiełbasy. Ogólny sposób bazuje na rozdrobnionym, solonym i często peklowanym mięsie, które jest mielone i razem z tłuszczem i przyprawami wtłoczone do osłonki (są nią jelita naturalne lub celuloza). Tradycyjnie produkowana była z wieprzowiny, jednak obecnie można spotkać kiełbasę nawet z koniny czy dziczyzny. Produkcja na większą skalę, wykorzystująca specjalne artykuły masarskie różni się od tej domowej. Zamiast ręcznych młynków używa się tzw. wilków lub kutrów, a do peklowania stosowane są mieszanki azotanowe.

Rodzaje kiełbas

Odwiedzając sklep masarski możemy spotkać kiełbasy peklowane lub niepeklowane, wędzone lub niewędzone, parzone, pieczone, surowe, przyprawiane, z różnych rodzajów mięsa. Często spotykany podziałem tego przysmaku jest podział ze względu na trwałość oraz stopnień rozdrobnienia.

Podział ze względu na trwałość:

  • nietrwałe
  • półtrwałe
  • trwałe

Kiełbasy trwałe są najczęściej suszone (kabanosy czy salami) i zawierają do 36% wody. Półtrwałe mieszczą się w przedziale od 36% do 56% (np. krakowska czy żywiecka). Nietrwałe to wszystkie te, które zawierają więcej niż 56% wody i mniej niż 72% (np. parówki, mortadela, kiełbasa biała).

Podział ze względu na stopień rozdrobnienia:

  • drobno rozdrobnione
  • średnio rozdrobnione
  • grubo rozdrobnione
  • homogenizowane

Stopnieć rozdrobnienia dotyczy wsadu mięsno-tłuszczowego. Drobno rozdrobnione (np. parówki) to te, których wsad jest rozdrobniony na cząstki mniejsze niż 3 mm, średnio rozdrobnione (salami) zawierają się w przedziale od 3 mm do 5 mm, a grubo rozdrobnione (kiełbasa zwyczajna) dochodzą do 20 mm. Kiełbasy homogenizowane to takie, których wsad mięsno-tłuszczowy jest homogenizowany.

Wartości odżywcze

Kiełbasa to przede wszystkim źródło białka zwierzęcego i tłuszczu. Zawiera wiele niezbędnych aminokwasów, jak i mnóstwo kwasów tłuszczowych, zarówno nasyconych, a także nienasyconych. Kaloryczność zależy od zawartości tłuszczu – najchudsze są kiełbaski drobiowe lub z indyka. Najbardziej kaloryczne rodzaje kiełbas to nawet 400 kcal na 100 gram. Kiełbasa zawiera duże ilości sodu oraz wysoki poziom cholesterolu, umiarkowaną dawkę witamin z grupy B oraz niskie obciążenie glikemiczne.

error: Content is protected !!